Książnica Stargardzka to ważna instytucja kultury, która działa w gminie-miasto Stargard. Jej powstanie miało miejsce 25 marca 2003 roku, a nastąpiło ono w wyniku przekształcenia Miejskiej Biblioteki Publicznej. Celem tej transformacji było stworzenie nowoczesnej biblioteki, która będzie lepiej odpowiadała na potrzeby lokalnej społeczności.
Książnica pełni funkcję nadzoru merytorycznego nad bibliotekami znajdującymi się na obszarze powiatu stargardzkiego, co oznacza, że wspiera i koordynuje działalność księgozbiorów w całym regionie, zapewniając jednocześnie dostęp do wartościowych zasobów literackich dla mieszkańców.
Historia
Do 1945 roku główną biblioteką miejską w Stargardzie był zbiór, który był gromadzony w Collegium Groeningianum. Niestety, po zakończeniu II wojny światowej, ten cenny zbiór został rozpraszany pomiędzy biblioteki w całej Polsce, a w Stargardzie nie pozostał żaden egzemplarz.
W pierwszych latach powojennych, kluczowym punktem dla mieszkańców stała się prywatna biblioteka Eugenii Bargiel, która rozpoczęła działalność w 1947 roku. Następnie 1 listopada 1946 roku, Powiatowy Inspektorat Szkolny uruchomił pierwszą publiczną bibliotekę pod nazwą Biblioteka Powiatowa. Początkowy zbiór tej biblioteki składał się z zaledwie 235 woluminów.
Na początku lutego 1948 roku, z Biblioteki Powiatowej wyodrębniono strukturę Miejskiej Biblioteki Publicznej. Po upływie pięciu lat, obie placówki zostały ponownie połączone, tworząc Powiatową i Miejską Bibliotekę Publiczną.
22 września 1973 roku, w wyniku odbudowy, biblioteka otrzymała nowe pomieszczenia w Domu Rohledera, znajdującym się przy ul. Mieszka I. To właśnie tam Książnica mieści się do dnia dzisiejszego. W tym czasie do zabytkowego budynku dobudowano również nowy pawilon. 7 lipca 1975 roku powstała Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna Oddział w Stargardzie, która mogła funkcjonować aż do 1992 roku, kiedy to przekształcono ją w Miejską Bibliotekę Publiczną.
W latach 90. XX wieku miała miejsce zmiana w strukturze biblioteki, gdzie zlikwidowano sześć z siedmiu filii. Samo miejsce przeszło istotną reorganizację. Ważnym momentem w historii biblioteki był 25 marca 2003 rok, kiedy to przyjęto nazwę Książnica Stargardzka oraz nową organizację dalszej działalności.
Co więcej, 1 października 2010 roku w Książnicy Stargardzkiej otwarto nowy Dział Pedagogiczny, który bazował na zbiorach wcześniej istniejącej Biblioteki Pedagogicznej, będącej częścią Zamiejscowego Zachodniopomorskiego Centrum Doskonalenia Nauczycieli w Szczecinie – Filia w Stargardzie.
Z początkiem roku 2021, został powołany nowy dyrektor Książnicy Stargardzkiej, Jolanta Aniszewska, która zastąpiła na tym stanowisku Krzysztofa Kopackiego.
Struktura organizacyjna
Książnica Stargardzka to instytucja, która charakteryzuje się bogatą strukturą organizacyjną, dostosowaną do różnych potrzeb czytelników. W ramach tej struktury wyróżniamy kilka kluczowych działów:
- Czytelnia Główna i Informatorium,
- Dział Multimedialny,
- Dział Dziecięco-Młodzieżowy,
- Dział Pedagogiczny (który powstał po przejęciu księgozbioru Biblioteki Pedagogicznej),
- Wypożyczalnia Główna,
- Dział Instrukcyjno-Metodyczny,
- Dział Gromadzenia i Opracowania,
- Filia Książnicy Stargardzkiej na os. Letnim,
- Filia Książnicy Stargardzkiej na os. Lotnisko.
Każdy z tych działów ma na celu zapewnienie wysokiej jakości usług oraz możliwości dostępu do szerokiego zasobu informacji i materiałów edukacyjnych.
Przypisy
- Sympozjum Ludzie Książki Pomorza Zachodniego. Sympozjum XI [online], 11.05.2023 r. [dostęp 29.01.2024 r.]
- Wojciech Basałygo: Jolanta Aniszewska będzie nową dyrektor Książnicy Stargardzkiej. twojeradio.fm, 31.12.2021 r. [dostęp 02.01.2022 r.]
- Zenkner J., Stargard. Klejnot na pomorskim szlaku, Stargard 2006 r., s. 97.
- Z dziejów Biblioteki, Książnica Stargardzka [zarchiwizowane 31.07.2021 r.]
Pozostałe obiekty w kategorii "Obiekty edukacyjne i naukowe":
Szpital Powiatowy w Stargardzie | Nauczycielskie Kolegium Języków Obcych w StargardzieOceń: Książnica Stargardzka