Władysław Wojtakajtis

Rok później, jako jedyny przedstawiciel województwa szczecińskiego oraz drugi w całej Polsce, osiągnął wymagane minimum kwalifikacyjne do udziału w mistrzostwach Europy, co było dowodem na jego niezwykły talent i determinację. Najważniejszym momentem w jego karierze był z pewnością wyjazd na olimpiadę w Meksyku. W celu zakwalifikowania się do tej prestiżowej imprezy, w kwietniu 1968 roku, postanowił spróbować pobić rekord Polski na dystansie 200 m stylem dowolnym, osiągając imponujący czas 2:00.8, co dało mu szansę na wyjazd do Meksyku.

Pomimo że wyniki te były powyżej minimum olimpijskiego, Wojtakajtis musiał potwierdzić swoją formę na basenie 50-metrowym. Niestety, pierwsza próba nie zakończyła się sukcesem, jednak podczas Grand Prix Warszawy na pływalni WKS Legia, dziewiętnastoletni pływak udowodnił swoją klasę, wygrywając oraz ustanawiając nowy rekord Polski na 400 m stylem dowolnym, co zapewniło mu udział w olimpiadzie.

Na igrzyskach olimpijskich nie udało mu się zakwalifikować do finału na dystansie 400 m stylem dowolnym. Wystartował również na 1500 m, lecz ten występ także nie przyniósł oczekiwanych rezultatów. W 1970 roku wziął udział w mistrzostwach Europy w Barcelonie oraz uniwersjadzie w Turynie, gdzie zdobył brązowy medal na 1500 m stylem dowolnym. Warto zaznaczyć, że przegrał jedynie z dwoma Amerykanami, co czyniło go najszybszym Europejczykiem w tej konkurencji, podnosząc tym samym wartość jego osiągnięcia.

Władze Federacji Komunikacyjnych Klubów Sportowych Kolejarz, do którego należał Neptun, uhonorowały Wojtakajtisa nagrodą pieniężną za jego wyjątkowe osiągnięcia sportowe. W tym samym roku zdecydował się opuścić Klub Pływacki Neptun, aby kontynuować naukę na AWF w Warszawie. W trakcie studiów uczestniczył w olimpiadzie w Monachium, rywalizując na dystansach 200, 400 i 1500 metrów stylem dowolnym, jednak nie osiągnął wówczas znaczących sukcesów.

Po zakończeniu edukacji, witany z nadziejami jako trener, Władysław Wojtakajtis zajął się szkoleniem młodego pokolenia pływaków we Wrocławiu. Próbowano również jego sił w piłce wodnej, gdzie trenował z zawodnikami IKS Ślęza Wrocław oraz rozgrywał mecze. Życie jednak prowadziło go z powrotem do Stargardu, gdzie w 1978 roku objął stanowisko trenera, którym pozostał aż do swojej śmierci. Jego działalność na rzecz sportu nie została zapomniana, bowiem wielokrotnie wyróżniano go w plebiscytach na najlepszego sportowca województwa szczecińskiego.

Władysław Wojtakajtis zmarł 2 marca 2016 roku, a uroczystości pogrzebowe odbyły się 5 marca 2016 roku. Został pochowany na Starym Cmentarzu w Stargardzie przy ul. Tadeusza Kościuszki.